Warstwa tkaninowa może składać się z maksymalnie sześciu przekładek połączonych gumowymi warstwami pośrednimi. Przekładki tkaninowe mogą być wykonane z różnych materiałów:

Obecnie przekładki są wytwarzane głównie z materiałów całkowicie syntetycznych, ponieważ, jak pokazało doświadczenie, materiały te posiadają właściwości pozwalające uzyskać najlepsze parametry taśm.

Przekładka tkaninowa składa się z osnowy z włókien poliestrowych (E) ułożonych wzdłużnie i poliamidowego wątku ułożonego poprzecznie (P), tworzących materiał nazywany EP. Przekładki wykonane z EP doskonale pochłaniają duże siły rozciągające, ulegając tylko niewielkiemu rozciągnięciu. Dodatkowo są odporne na wiele substancji chemicznych i uderzenia oraz charakteryzują się dobrą adhezją i niewrażliwością na wilgoć i wodę.

Wzdłużna wytrzymałość taśmy na rozciąganie zależy w głównej mierze od zastosowanej warstwy tkaninowej. Wartość wytrzymałości całej osnowy tkaninowej na rozciąganie jest zawsze podawana w N/mm szerokości taśmy. Znormalizowane wartości wytrzymałości poszczególnych przekładek na rozciąganie są następujące:

63 – 80 – 100 – 125 – 160 – 200 – 250 – 315 – 400 – 500 – 630 (N/mm)

Wytrzymałość na rozciąganie całej osnowy tkaninowej jest sumą wartości dla poszczególnych warstw, zaokrągloną do najbliższej wartości znormalizowanej. Znormalizowane wartości dla całej osnowy (zgodnie z DIN 22.102-1/04-91) są następujące:

200-250-315-400-500-630-800-1000-1250-1600-2000-2500-3150 (N/mm)

Przykłady:

• EP 200/2:  taśma z 2 przekładkami, wytrzymałość dla każdej warstwy – 100 N/mm, całkowita wytrzymałość na rozciąganie – 200 N/mm;
• EP 400/3:  taśma z 3 przekładkami, wytrzymałość dla każdej warstwy – 125 N/mm, całkowita wytrzymałość na rozciąganie – 400 N/mm;
• EP 630/4:  taśma z 4 przekładkami, wytrzymałość dla każdej warstwy – 160 N/mm, całkowita wytrzymałość na rozciąganie – 630 N/mm;
• EP 1000/5:  taśma z 5 przekładkami, wytrzymałość dla każdej warstwy – 200 N/mm, całkowita wytrzymałość na rozciąganie – 1000 N/mm.